We dedicate this event to our ancestors, Polish patriots and their heroic struggle for the rebirth of the Republic of Poland from the yoke of 123 years of occupation by three partitioners.

Our homeland has a rich history. As a loose tribal federation, it existed long before the most important event, which was the baptism of Prince Mieszko I in 966. His son Bolesław became king in 1025. The greatest importance of Poland was due to the duration of the union with the Grand Duchy of Lithuania. As the so-called Commonwealth, our state was one of the largest territorial political bodies in Europe. This was the case from the annexation of the Lublin Union to the third partition of Poland (1569–1795). For various reasons, both domestic and external, the country has weakened and collapsed. This in turn dared the neighbors to take hostile steps against Poland.
In 1772, 1793 and 1795, as a result of three successive partitions carried out by Prussia, Russia and Austria, the Polish state ceased to exist and was erased from the map of Europe. Despite numerous uprisings, it has not been possible to regain independence for 123 years. It was not until the global war conflict of 1914 -1918, in which all the possessive powers took part, that it became an opportunity for independence. Since the Polish people never came to terms with the loss of independence, secret preparations continued throughout their captivity until Poland could re-establish its existence on the international stage. At the same time, various ideas and views on ways and methods of further proceedings clashed. Despite the difficulties and differences in the partitions, the idea of a free, strong and democratic Homeland was a binder that united Poles in acting for the good of the country. Well in advance of time, the polish army was created and diplomatic procedures were conducted so that after the cessation of hostilities, it was possible to immediately proceed to the creation of structures of an independent state. A special emphasis deserves the rare dedication and subordination of all activities to a single, common purpose. It was independence.

The date of the rebirth of Poland was 11 November 1918, when the Regency Council transferred all civil and military power to Józef Piłsudski. Piłsudski then accepted the title of Head of State. In the struggle for liberation, among many patriotic compatriots, the roles of the historical fathers of the nation were played by: Marshal Józef Piłsudski, Roman Dmowski, Ignacy Paderewski, Vincent Witos and Wojciech Korfanty.

W roku 1772, 1793 i 1795, w wyniku trzech kolejnych zaborów, dokonanych przez Prusy, Rosję i Austrię, państwo polskie przestało istnieć i zostało wymazane z mapy Europy. Pomimo licznych powstań, przez 123 lata, nie udało się doprowadzić do odzyskania niepodległości. Dopiero światowy konflikt wojenny w latach 1914 - 1918, w którym wzięły udział wszystkie mocarstwa zaborcze, stał się szansą na niepodległość.
Ponieważ naród polski z utratą niepodległości nie pogodził się nigdy, przez cały czas niewoli trwały tajne przygotowania do momentu, w którym Polska będzie mogła zaistnieć ponownie na arenie międzynarodowej. Ścierały się przy tym różne pomysły i poglądy, dotyczące sposobów i metod dalszego postępowania. Pomimo trudności oraz różnic występujących w zaborach, idea wolnej, silnej i demokratycznej Ojczyzny była spoiwem, które połączyło Polaków w działaniu dla dobra kraju.
Z odpowiednim wyprzedzeniem w czasie, tworzono zręby Armii Polskiej i prowadzono zabiegi dyplomatyczne tak, aby po zaprzestaniu działań wojennych, można było natychmiast przystąpić do tworzenia struktur niepodległego państwa.
Na szczególne podkreślenie, zasługuje rzadko spotykane poświęcenie i podporządkowanie wszystkich prowadzonych działań jednemu, wspólnemu celowi. Była nim niepodległość.

Za datę odrodzenia Polski, przyjęto dzień 11 listopada 1918 roku, w którym Rada Regencyjna przekazała Józefowi Piłsudskiemu całość władzy cywilnej i wojskowej. Piłsudski przyjął wtedy tytuł Naczelnika Państwa.
W walce o wyzwolenie, pośród wielu patriotycznie nastawionych rodaków, role historycznych ojców narodu odegrali: marszałek Józef Piłsudski, Roman Dmowski, Ignacy Paderewski, Wincenty Witos i Wojciech Korfanty.